Het gaat best goed. Ik zat mooi vooraan in de neutralisatie, reed de Blonde Motor naar voren aan de voet van de eerste klim en begin m’n klimmersbenen te vinden. Ik ben op kilometer 85 van de 120. De weg gaat echt steil omhoog, het tempo ligt laag, maar ik zit nog in m’n groep. Ik schakel terug om op m’n pedalen te gaan staan en gas te geven. We zijn bijna bij de top.
Krak.
‘Oh, dat is wel niet goed’, hoor ik Churandy in mijn hoofd zeggen.
Ik sta direct stil en kijk naar m’n achterwiel. Derailleurpadje gebroken. Einde koers. Einde Tour de Kärnten. Einde ambitie.
Ik vloek. En nog een keer. Pak m’n fiets op mijn schouder en loop de berg af, waar ik net tegenop gereden ben. Onderaan staat Annelies, een Amerikaanse-Duitse, met een Nederlandse moeder. Dat weet ik allemaal, want we zijn even tot elkaar veroordeeld. Annelies brengt me namelijk naar de finish.
Ze is jarenlang biatleet geweest. World Cups gedaan, meervoudig Amerikaans kampioen, Olympische Spelen, alles. Ze is hier om haar vriend te ondersteunen. Bidon aangegeven, kleding klaar hebben. Ik mag haar fiets lenen, maar dat lijkt me geen goed idee. Annelies is een paar koppen kleiner dan ik.
Om m’n gedachten af te leiden vraag ik wat de prestatie is, waar ze het meest trots op is. In 2010 miste ze de Olympische Spelen op een haar, maar ze ging door en werd een jaar later Amerikaans kampioen en mocht naar de WK en de World Cups. Ik beschouw mijn eigen situatie nog een keer en besluit dat het allemaal minder erg is, dan ik denk. Thanks for the ride, Annelies.
Ze brengt me keurig naar de finish. Waar ik afscheid neem, sip en een beetje stilletjes. Terwijl ik normaal zo’n lollige gozer ben!
Met wat onderdelen van mijn tijdritfiets en een reserve onderdeel dat ik altijd overal mee naartoe neem (een PADJE neem dat mee!) weet Bertje (ook handig om bij je te hebben) mijn fiets te fiksen. Morgen start ik niet vooraan, maar in het allerlaatste vak. Ik sta niet meer op de zoveel-en-twintigste plek, maar heb geen klassering meer.
Morgen ga fietsen tussen de toerders. Eens kijken of ik daar ook bij vandaan kan demarreren.
the afsluitdijk 